“The Road Warrior,”

Een personage uit MadMax, de bekende film met Mel Gibson. De film speelt zich af in de toekomst, als de aarde na een grote oorlog één grote puinhoop is, en de overlevenden zich op alle mogelijke manieren in leven proberen te houden. Op motoren en in omgebouwde auto’s rijden bende’s door het land, zoekend naar benzine, eten, en drinken. Het is een ruig en heftig leven, de enige hoop is om het paradijs aan de kust, waar het leven mooi is, te bereiken. De film is cool, en spreekt nog steeds vele motorrijders van heden aan. Yamaha heeft de naam toepasselijk aan haar nieuwste custom gegeven, de 1700 V-Twin Road Star Warrior.
Net als Mad Max, hullen wij ons in zwart leren kleding, proberen te overleven in de asfaltjungle, en gaan op zoek naar het paradijs.

Schoorsteen
Om een indruk van de nieuwe Yamaha telg te krijgen, heeft Yamaha Nederland ons als één van de allereerste motorbladen de Road Warrior (zoals de motor al in de volksmond wordt genoemd) voor een week ter beschikking gesteld. Het DSS, oftewel het ‘Deadline Stress Syndroom’, sloeg gelijk in alle hevigheid toe. Met nog maar enkele dagen de tijd; de rij-impressie moet natuurlijk gelijk in het volgende Bigtwin nummer komen, scheur ik naar Yamaha. Mang Yuan heeft geregeld dat de motor al klaar staat als ik bij de enorme gebouwen van Yamaha in Schiphol-Rijk aan kom rijden.

Ook al is mijn motor niet ‘het goede merk’, toch mag hij gelukkig een weekje binnen bij Yamaha logeren als ik de Warrior meeneem. Na text & uitleg van chef werkplaats Henk Hester die alles op alles had gezet om de Warrior op tijd klaar te hebben voor ons, stap ik op de Road Warrior, en ga eerst een lekker stuk rijden. Voor ik mag vertrekken, moet ik beloven geen burn-outs, en andere gekkigheid uit te halen… M’n reputatie snelt me helaas al vooruit…
Op een rustig plekje stop ik om wat kiekjes te maken, en ga eens rustig de dikke Yam bekijken. De nieuwste technieken, zowel qua rijwielgedeelte, motorblok, en elektronica zijn gebruikt. Het uiterlijk heeft veel van de Wild Star, de hoofdlijnen zijn duidelijk herkenbaar te zien. Wat iedereen gelijk opvalt is de uitlaatdemper, waar een schoorsteen van de Hoogovens nix bij is! Waarom zó groot, vraag je je af? Volume, wat nodig is om toch wat vermogen te behouden, als de motor voor geluids- en emissie eisen zo veel mogelijk moet worden afgeknepen. Maar ach, ik vermoed dat hier bij 99% van de toekomstige eigenaren toch al heel gauw een setje Vance & Hines pijpen, zoals ook al in de Yamaha brochure staat, op wordt gezet.

Warrior Look
Dat de Warrior een Power Cruiser is die indruk maakt, is zéker. Veel mensen komen kijken en vragen naar de specificaties van de Yam. En die liegen er niet om. De vergelijking met de ‘andere power cruiser uit de USA’ wordt gauw gemaakt, ook door mij. Maar toch is er veel verschil. Een eerlijk vergelijk maken kan niet; qua techniek en uiterlijk is er ondanks de overeenkomst dat beide een power cruiser zijn, verder te veel verschil. De Warrior heeft een heel mooi aluminium frame, lichte, open wielen, en die hangen in een dikke zwarte aluminium achterbrug, en vóór in een wel heel vreselijk mooi upside-down voorvork. De voorvork hangt in een set aluminium balhoofdplaten. Heel netjes afgewerkt, met daarboven de tellers. De toerenteller is heel mooi, en werkt met streepjes die het toerengebied aangeven. De snelheidsmeter is een gewone analoge teller. In de tellers zijn de diverse controlelampjes verwerkt, en ook heel handig, een klein digitaal klokje. De driespaakswielen wielen zijn voorzien van de Dunlop Sportmax banden in de maten 120/70-18 voor, en achter een heel vette 200/50-17. Een verchroomde koplamp vóór, en een netjes onder het achterspatbord weggewerkt achterlicht zorgen voor de verlichting. Deze is ’s nacht erg goed, de koplamp heeft een brede, heldere lichtopbrengst. Een sportief ogend zadeltje, en een vlak achterspatbord, vormen een mooi geheel met de brede benzinetank. Het zicht op het blok is mooi open gehouden.De dikke V-Twin, met vlak er achter de olietank, zitten strak in het frame, de lijnen lopen vloeiend in elkaar over.

Rijgenot
Het uiterlijk is rondom gewoon helemaal ‘áf’, en daar kunnen we het over eens zijn, heel fraai. (over de uitlaat, euh, zeggen we maar even nix…) Maar nu eerst rijden! De power cruiser is voorzien van een 1700cc V-Twin 48 graden blok, met onderliggende nokkenas met stoterstangen, en 4-klepscilinderkoppen met dubbele bougie’s.De ontsteking, is vanzelfsprekend
elektronisch, en benzine komt naar binnen via het geavanceerde injectiesysteem. Hoedje op, handschoenen aan, en starten maar. De 1700 komt vlot tot leven, en loopt even iets verhoogt stationair. Daarna loopt de twin lekker rustig zo’n 800 toeren stationair. In z’n één, en ik ben weg. Zoals verwacht gaat de Warrior vlot van z’n plek, met ruim 140 Nm koppel kan dat ook niet anders. Doorschakelend tot in de vijfde versnelling rij ik in een rustig tempo binnendoor naar Utrecht. De bak schakelt met een korte en directe slag van het schakelpedaal goed over, maar je hoort ‘m wel duidelijk schakelen. In de vrijstand zetten gaat trefzeker vanuit zowel de eerste als ook uit de tweede versnelling. Dit kan rijdend, maar ook als de motor stilstaat. De motor loopt soepel, en alleen net na het overschakelen maakt het blok in de lagere toerentallen wat mechanische bijgeluiden. Het vermogen wordt onderhoudsvrij, stil en schoon door de belt naar het achterwiel overgebracht.
De zithouding is op zich goed, alleen zijn de forward controls vrij hoog, en dichtbij de rijder geplaatst, waardoor je echt in het zadel vastzit, en niet even met je kont naar achteren kunt gaan zitten. De controls zijn waarschijnlijk zo gepositioneerd, om voldoende grondspeling te houden in de bochten. Met mijn lengte van 175 gaat het nét, maar mensen met lange benen zullen de controls waarschijnlijk iets naar voren willen verplaatsen. De Twin rijdt perfect; het waanzinnig grote koppel sleurt je soepel van versnelling naar volgende versnelling. De Yam loopt rond de 800 toeren per minuut stationair, en je kan rijden met slechts 1500 tpm op de teller! In de praktijk rij je vaak niet meer dan 3000 tpm, het rode gebied begint bij 5000. Het toerental van 3000 of meer ga je pas gebruiken als je wat harder wilt gaan rijden, bij dit toerental zit je rond de 120km/u. Maar zo rond de 2500 toeren (rond de 100 km/u) is het een genot om te rijden! Vanuit Utrecht ga ik via Arnhem binnendoor langs de rivieren over de dijken de Achterhoek in. Rustig rijdend met zo’n 90 km/u rij je dan met een toerental van rond de 2000 tpm. relaxed de wereld door.


Lekker stampen
De Road Warrior staat bij het stoplicht lekker te stampen, van trillingen heb je echter helemaal geen last. Binnendoor rij ik richting het noorden, om dan weer via Deventer en Zutphen met een ruime 300 kilometer gereden te hebben thuis te komen. De volgende dag ga ik even naar Friesland, en neem dan eerst een groot stuk snelweg. Hard rijden gaat goed, maar door de zithouding vang je wel veel wind, en krijgen je schouders en nek het wel te verduren. Als ik een lang stuk weg met bijna topsnelheid heb afgeraffeld, blijkt het verbruik op één op tien te zijn uitgekomen. ( geen camera auto’s en palen gezien, anders wordt het vervelend!) Pas als je langere stukken boven de 3500 toeren zit, je rijdt dan ongeveer 140, worden de trillingen voelbaar. Bochten nemen, en korte sprintjes trekken, dan is de Yam in zijn element. Vooral lange bochten is fun, de grondspeling is meer dan voldoende, je krijgt alles wel aan de grond als je wilt, maar dat zal in de praktijk niet vaak voor komen. De man of vrouw die een Warrior rijdt, zal de fiets niet als sportmotor berijden. Nee, hoewel je met ruim 85 pk, gecombineerd met een trekkracht wat bijna net zoveel is als een dieselloc van de NS, aardig mee kan komen! In de bochten geeft het aluminium frame geen enkele krimp, strak en scherp als een scheermes trek je ‘m de bochten door, ook korte zijn makkelijk te nemen. Lange bochten, zoals bij op- en afritten van de snelweg, kunnen met ruim 160 worden genomen, zonder dat de Yam ook maar een centimeter van zijn koers afwijkt. Stabiel, en strak gaat de Warrior de bochten door.Ook als je achter een vrachtwagen rijdt, in de zuiging die hier achter ontstaat, en als je er langs rijdt, en je de volle zijwind ineens krijgt, gaat de Warrior totaal niet slingeren of deinen.Wel is de vering van deze Amerikaanse uitvoering behoorlijk slap, zowel de achter- als de vóórvering. Tijdens het rijden heb je hier totaal geen last van, maar bij remmen, ‘duikt’ de voorvork nogal diep in de veren. En als we het tóch over de remmen hebben! De voorrempartij komt rechtstreeks van de sportiefste motor van Yamaha; de R1. Remkracht is gewoon geweldig goed om de 300 kilo wegende Warrior te stoppen. De achterrem is net zo; prima, en je hebt met weinig kracht beide wielen zó geblokkeerd! De banden die op de Warrior zijn gemonteerd zijn niet alleen héél breed; de achterband is maar liefst een hele dikke 200, maar doen hun werk ook heel goed. Zelfs lengte scheuren in het wegdek kunnen de stabiliteit van de Yam niet verstoren, óók niet in bochten! Bij wat hogere snelheid, zeg maar vanaf zo’n 140, gaan alleen de spiegels iets wazig zicht geven, maar de motor blijft strak, en zonder dein of slingerbewegingen onder alle omstandigheden gewoon goed rijden. Het rijwielgedeelte blijft onder alle omstandigheden perfect haar werk doen, en je krijgt heel gauw dat ‘vertrouwde’ gevoel onder je kont. De volgende dag gaat het weer naar Friesland, om daar de dragraces in Drachten te bezoeken. Eind van de middag naar huis blazen, en het is gelukkig weer mooi weer. ’s Avonds toch maar weer even rijden, het is nog warm, dus heerlijk om nog even een stukje in de buurt te gaan rijden. Er staat nu ruim 1100 km op de teller.
Verbruik
Het dashboard is informatief, en goed af te lezen, ook ’s avonds als de blauwe verlichting de tellers mooi doet oplichten. Met een rij balkjes wordt toerental aangegeven, de snelheid is ‘gewoon’ af te lezen op de klok. Als de voorraad sap in de tank te weinig wordt, gaar er een waarschuwingslampje branden, en kan je nog een behoorlijk stuk rijden. Het lampje gaat wel vrij vroeg branden; de reserve is drie liter, maar al bij tanken bleek dat er nog ruim vier liter in de 15 liter metende benzinetank zou moeten zitten. Een gemiddelde van één op 14 bij stevig rijden, tot ruim één op twintig of meer als je rustig rijdt is makkelijk te halen. Maar ga je echt blazen, kom je tot één op tien. Trek je ‘m door tot het rode gebied, wat bij 500 tpm. Begint, dan rij je in de eerste versnelling 80 km/u, de tweede 110, derde 145, vierde 175, en de top in z’n vijfde versnelling zit bij 5000 tpm rond de 215. Maar zoals al eerder gezegd, zo rij je bijna nooit met de Warrior, hooguit om een keer een stoplichtsprint te doen.
Het verbruik voor zo’n grote fiets, 1700 cc is natuurlijk niet nix, (daarbij moet ook in acht worden genomen de zithouding die als een echte windvanger fungeert), is dan bij rustig rijden zeer acceptabel te noemen.
Custom accessoires
Hoofdzakelijk zal de Yamaha worden gebruikt om er mee te toeren. Wil je iemand mee nemen dan kan dat, maar niet vaak voor langere stukken. Daar leent het zadel zich niet voor met de kleine passagiers plaats. Ook hier heeft Yamaha met het uitbrengen van een fraai afgewerkte lijn custom accessoires rekening mee gehouden. Zadels, sturen, een klein windschermpje, alles is al origineel te verkrijgen om de fiets naar je persoonlijke smaak om te kunnen bouwen. De accessoires zijn ontworpen om meer rijcomfort te geven, maar doen tegelijkertijd geen afbreuk aan de lijn van de Warrior. Maar ook zonder ombouwen, (op de uitlaat na dan, dat is eigenlijk verplicht om deze er gelijk af te slopen) heeft de Warrior een unieke uitstraling. Alle onderdelen zijn mooi afgewerkt, van de aluminium zijcovers, tot de bij de stijl van de wielen passende beltpulley, en van de luchthappers tot de kleinste details zoals het koppelingsheveltje wat netjes verchroomd is, en de chromen zijstandaard. Deze is in de praktijk goed; de motor staat ook op ongelijke vlakken stevig, en met de tenen makkelijk in- en uit te klappen.
Oor-tot-oor smile
Maar aan alles komt een einde, zo moest dan tóch de Yamaha weer terug gebracht worden. Met een paar duizend kilometer onder de kont had ik de meeste rij situaties meegemaakt; hard en rustig rijden, overdag en ’s nachts, door zon en regen, over binnenwegen, provinciale en snelwegen. Ook noodstops (2 x), en wat ook belangrijk is, de meningen en reacties van andere mensen over de Yam te horen. Eigenlijk had ik ‘m stiekem bést nog wel wat langer willen houden. Op de paar (in mijn ogen) kleine tekortkomingen na, zoals de uitlaat, en niet alleen vanwege de enorme omvang. Maar ook omdat je aan de rechterkant hierdoor je been toch wat verder van de motor moet zetten als je ergens stopt. Iemand met korte pootjes zal dit, zéker als de motor schuin op een hellinkje staat, als lastig ervaren. Je zult echter nooit je been kunnen verbranden, er zitten goede hitteschilden op. De zithouding zou ik wat veranderen, zeker als je wat vlotter rijdt, en als je regelmatig iemand mee achterop wilt meenemen. Als laatste de vering, die vooral van de voorvork best wel wat stugger zou mogen.Maar dit zijn allemaal details die ik persoonlijk zo ervaar, en simpel op te lossen zijn. In de power cruiser klasse, heeft Yamaha met de Road Star Warrior 1700 een fantastische fiets neer gezet, waar ongetwijfeld door veel mensen met veel plezier op zal worden gereden. Na een proefrit bij je dealer kom je gegarandeerd met een oor-tot-oor smile op je gezicht terug. Ik ben daar zéker ook één van!
Informatie over de Road Star Warrior kan je bij elke Yamaha dealer krijgen, of bij
Yamaha Motor Nederland
Postbus 75033
1117 ZN Schiphol
Tel. 020-6546000
www.yamaha-motor.nl
www.yamaha-motor-europe.com

Met dank aan Yamaha Nederland!
En ook aan Foto Botvliet in Doetinchem voor de geweldige service, zonder hun zouden er geen kiekjes bij deze rij impressie hebben gestaan!
Onno “Berserk” Wieringa
Technische gegevens:

Motorgedeelte
Type: Viertakt, luchtgekoeld,tweecilinder 48 graden motor
Cilinderinhoud: 1.670cc
Boring x slag: 97 x 113 mm
Compressieverhouding: 8.4 : 1
Max. vermogen: 63 Kw (85,7 pk)
Max. koppel: 141 Nm bij 3500 tpm
Brandstofvoorziening: Elektronische inspuiting
Koppeling: natte platen
Ontsteking: TCI
Startsysteem: Elektrisch
Transmissie: 5 versnellingen
Eindoverbrenging: Getande riem

Rijwielgedeelte
Frame: Dubbel wieg
Veerweg voor: 135mm
Veerweg achter: 110mm
Voorvering: Upside-down telescoop, doorsnee poten: 41 mm
Achtervering: swinging arm
Voorrem: Dubbele schijfrem, 298mm
Achterrem: Schijfrem, 282mm
Bandenmaat voor: 120/70 ZR18M/C (59W)
Bandenmaat achter: 200/50 ZR17M/C (75W)

Afmetingen:
Lengte: 2.410mm
Breedte: 940mm
Hoogte: 1.130mm
Zithoogte: 725mm
Wielbasis: 1.680mm
Grondspeling: 155mm
Gewicht leeg: 278kg
Tankinhoud: 15 liter
Olie inhoud: 5 liter