Roadtest FXSTB Night Train TwinCam 88 Softail
Het meest verkochte model wat Harley-Davidson ooit geproduceerd heeft, in vele uitvoeringen, met nu al weer de derde generatie motorblokken, is natuurlijk de Softail. Na de Shovelheads die het motorblok voor de eerste Softails waren die eind ’83 het leven zagen, en de Evo’s die kort daarop volgden, is nu sinds enige jaren het nieuwe Twin Cam blok het kloppend hart van de Harley-Davidson Softails. De Softailframes hebben net als hun krachtbron; het V-twin motorblok, vele technische en optische veranderingen en verbeteringen meegekregen. De Night Train gaan we kritisch bekijken en berijden in een uitgebreide road test voor Bigtwin.

Night Train
De naam Night Train bestaat al langer dan de meesten van jullie zullen denken; namelijk al vanaf 1971, toen de eerste Super Glide modellen uitkwamen. Toen nog voorzien van een lang, doorlopend achterspatbord, waardoor al gauw de bijnaam Boat Tail ontstond, en dit de nieuwe naam werd voor de eerste Super Glide. De productie van de Boat Tail duurde maar kort, het volgende jaar werd de Super Glide met het kortere achterspatbord geleverd, wat nu nog steeds op veel modellen te vinden is. De naam Night Train verdween toen ook, maar kwam in 1997 na 26 jaar weer terug. Voorzien van het Evolution motorblok, werd de nieuwe fabriekscustom met Softail frame geïntroduceerd onder de naam Night Train. Net als de Sturgis modellen, maar zonder de oranje biezen, was deze Softail afgewerkt in hoofdzakelijk diep donker zwart. Een strakke, uiterst lage custombike, met hier en daar wat chromen accenten. Sober, eenvoudig, en misschien wel daarom zo verschrikkelijk mooi. In 1999 werd het Evo blok in het museum gezet, en kwam de TwinCam ervoor in de plaats. Ook bijzonder; de TwinCam was in 1929 al verkrijgbaar, een kopklepper V-twin blok wat HD speciaal voor de racerij gebruikte.Niet te vergelijken met de nieuwe TwinCam, maar toch was de basis toen al gelegd, en vinden we weer iets uit een ver verleden van HD terug op een nieuw model.

Softail
Het verhaal van het Softail frame is ook bijzonder te noemen. Het ontwerp, de looks, en de tijd waarin dit gebeurde waren allemaal bijzonder. Een zekere Bill Davis heeft het frame ontworpen, en in eerste instantie als idee voor zijn eigen motor. Het heeft van opzij gezien de lijn van een hardtail, maar wel geveerd, met (heel slim) twee schokbrekers onder de versnellingsbak. Deze waren horizontaal naast elkaar gemonteerd, en zorgden ervoor dat het achterwiel dus veerde, samen met de achterbrug die dezelfde lijnen als het oude hardtail frame had. Het ontwerp heeft hij voor een schijntje aan HD overgedaan, die er zoals je weet een enorme hit mee had, en nog steeds heeft, als zijnde het meest verkochte model, staat de Softail nog steeds met stip op nummer één! De eerste Softail frames waren in eind 1983 leverbaar, met toen nog een Shovelhead motorblok, 4-bak, en kettingaandrijving. Vlak daarna kreeg de Softail een Evo blok, met 5-bak, en riemaandrijving. Het is voor een groot deel aan de nieuwere Softails uit die jaren te danken, dat Harley-Davidson nog steeds bestaat. 31 December 1985, de dag dat Rich Teerlink, hoofd financiën bij HD, net op tijd wist te voorkomen dat HD bankroet ging, wist hij de geldschieters ervan te overtuigen hoe betrouwbaar, en gewild de nieuwe Evo blokken waren.De al gelijk populaire, en daarom goed verkopende Softail modellen, met Evo blok, zouden HD weer winst gaan bezorgen. Rich Teerlink wist iedereen hiervan te overtuigen, waardoor HD op 1 januari 1986 haar poorten niet hoefde te sluiten. Teerlink bleek in de daarop volgende jaren zijn gelijk te krijgen!
Dicht achterwiel
Door de jaren heen bleek de Softail inderdaad enorm goed in de markt te liggen, vele modellen hebben het hardtail look-a-like frame, en de Softail is leverbaar van chopper look tot classic retro model; zoals de Heritage. Het frame, en ook de schokbrekers zijn in de loop der jaren gigantisch verbeterd. De eerste Softail frames hadden last van zwabberen, doorslaande achterveren, en waren niet echt comfortabel om te rijden, zeker niet in bochten en op slecht wegdek! We gaan met de nieuwste Softail Night Train, het 100 years anniversary model rijden. De Night Train is voorzien van een dicht achterwiel, wat we ook in de Fat Boy terug vinden. Ook dit vinden we terug in het verleden van HD! Het dichte wiel zoals het ook in de FXRDG gemonteerd was; de Disc Glide, een speciale uitvoering van de FXR die uitkwam in 1984. Het Softail frame is op veel punten technisch gewijzigd en verbeterd, maar ziet er op het oog nog steeds hetzelfde uit. De zithoogte is met 680mm de laagste van alle Softails, en ze is slechts vijf kilo zwaarder dan de Dyna Glide. De brede, mooi verchroomde voorvork met hierop de lange risers, en het smalle stuur, de dragbar, is ondanks de kleine hefboomwerking makkelijk te sturen. Om de voorvork wat stabieler te maken is als accessoire de ‘fork brace’, een stabilisator gemonteerd tussen de vorkpoten. Het smalle 21inch gespaakte voorwiel sturen we de grote weg op; ríjden met de Night Train!
Rijwielgedeelte
Het verschil met het oudere rijwielgedeelte is gelijk te merken, geen gezwabber, en een voorvork die goed doet wat ie moet doen. Bij remmen duikt de vork niet in, dus je kan stevig remmen met de voorrem, zonder dat de Night Train gaat slingeren. Er moet wel behoorlijk veel kracht worden gezet om enige remvertraging van de voorrem te krijgen. De achterrem remt erg goed, de Dunlop achterband gaat al gauw gillend en piepend protesteren. De achterschokbrekers zijn ook niet meer met de eerste generatie te vergelijken; sloegen deze continue door, en voelden veel te slap aan, de nieuwe zijn goed op hun taak berekend. Zelfs te snel genomen verkeersdrempels vormen geen probleem; de klappen worden goed opgevangen, en de Night Train blijft goed op zijn koers.
Het rijden is duidelijk veel strakker, en veel comfortabeler geworden in vergelijking met de oudere modellen. In korte bochten komt alles gelijk aan de grond, maar in langere bochten ligt de Night Train heel strak, en geeft geen kick, ook niet bij hogere snelheden. Op- en afritten kunnen behoorlijk stevig worden genomen, zonder dat je het benauwd krijgt. Ook lange bochten op snelwegen, waar je met 150 kilometer doorheen dendert vormen geen bedreiging voor de wegligging.

‘Kloenk!’
Het uiterlijk is mooi afgewerkt, de Night Train is mooi met haar vele zwart, en chromen accenten. De zitpositie is diep in de motor, kont in het zadel, armen recht naar voren gestrekt, stoer naar de dragbar reikend, met deze houding krijg je al gauw het echte ‘chopper’ gevoel. Voor de duo passagier is het iets minder comfortabel, vooral langere stukken rijden is geen pretje achterop. Het zadel leent zich daar niet echt voor, en is meer vorm & design, dan comfort & zitgenot. Met een iets ander zadel, en vooral met een rugsteuntje; de sissybar, wordt het achterop veel lekkerder zitten. De zwarte spiegels geven goed zicht, en blijven dit doen, ook bij hoge snelheden. Het stuur geeft goede controle over de motor. Je hebt weinig last van trillingen, vanaf 120 á 130 voel je wel het trillen van het blok, maar echt hinderlijk word het nooit. Het rebelse komt naar boven, en met je benen nonchalant naar voren gestrekt, zit je relaxed met je voeten op de forward controls. Deze zijn goed te bedienen, remmen gaat perfect, en het schakelen gaat gepaard met een aardig luide ‘kloenk’ , vooral als je ‘m in z’n eerste versnelling zet. De slag van het schakelpedaal is behoorlijk groot, maar wel direct. De versnellingsbak verhoudingen zijn goed gekozen, de overbrengingsverhoudingen zijn hetzelfde als bijvoorbeeld de Dyna. De versnellingen geven een topsnelheid van 65 km/u in z’n één, 100 in twee, 140 in drie, 165 in vier, en net door de 170 in de vijfde versnelling. Een gebruik van rond de 1:22 is makkelijk te halen, van pomp naar pomp kan je ruim 350 kilometer rijden bij normaal rijgedrag. (wat dat dan ook zijn mag…)
Dyna FXDX / Night Train FXSTB
Nu we toch vergelijken, vroeger was het verschil tussen de Dyna’s en de Softails enorm, dat is door de moderne modellen veel minder geworden. Het verschil met de Dyna is de grondspeling, bij de Night Train 139mm, bij de FXDX is dat iets minder, namelijk 135. De hellingshoek bij de Night Train is iets minder dan de Dyna. Een ander verschil met de Dyna FXDX is de wielbasis, deze is met 100mm langer dan de Dyna FXDX met zijn 1595mm.Ander verschil is de hoek van het balhoofd, bij de FXSTB staat de vork met 34.0 graden meer onderuit, met 28.0 graden voor de Dyna FXDX. De technische specificaties zijn grotendeels gelijk, frame, voorvork, en zithouding zijn de grote verschillen. De Night Train leent zich daardoor meer voor toeren, al kan er best wel behoorlijk sportief mee worden gereden. De FXDX laat zich makkelijker de bochten ingooien, de FXSTB rijdt liever rechte stukken.

Slijptol item
Het rijden met de Night Train doe je in een relaxte, ontspannen houding. Sturen gaat licht en prima, de moderne 21 inch banden geven veel meer grip dan de oude blok- of lijnprofielbandjes. De zitpositie is lekker diep in de motor, met een mooi overzicht op de benzinetank en de fraai verchroomde voorpartij. De benzinetank heeft een inhoud van 19.7 liter. De benzinemeter in de linker neptankdop, is redelijk nauwkeurig. Heel soms iets lastig af te lezen door condensvorming, maar dat verdwijnt altijd snel. De gecombineerde teller geeft een mooi direct beeld over wat er ‘onder je gebeurt’. Snelheidsmeter en toerenteller zijn goed afleesbaar, en nauwkeurig. De schakelaars zijn onveranderd, en functioneel. Vooral de zelfdenkende richtingaanwijzers werken perfect, vreemd dat dit (nog) niet door alle motorfabriekanten is overgenomen. De koplamp geeft goede verlichting ’s nachts, en staat mooi bij de motor, net als de richtingaanwijzers. Deze waren voor het eerst op de Softail Deuce te vinden, en worden nu dus gelukkig op bijna alle modellen gebruikt. De richtingaanwijzers waren één van de eerste items waar vroeger de slijptol inging, maar voor deze lampjes hoef je je niet meer te schamen. Ze staan mooi, en geven zelfs veel beter licht.

Afwerking
De Night Train dankt haar naam aan de hoofdzakelijk zwart met chromen uitvoering. Alle zijdeksels, de olietank, het TwinCam 88 blok en luchtfilter, alles is mooi zwart wrinckel finished. Verder zijn natuurlijk het discwiel, en het ducktail achterspatbord typische kenmerken voor de Night Train. Naast de zwarte uitvoering, is dit jaar ook een Night Train in Gunmetal Pearl leverbaar. De Softail is in de loop der jaren in alle opzichten enorm verbetert. Het rijwielgedeelte; frame, vering, banden en voorvork zorgen ervoor dat je met vertrouwen een bocht in durft te sturen, zelfs als je harder dan 50 km/u rijdt… Vroeger ging de Softail vaak van koers, zwabberen en slingeren was eerder regel dan uitzondering. Nu kan je met het gas erop vrolijk lachend bochtjes pikken, en de moderne remmen zorgen ervoor dat je ook weer op tijd tot stilstand kan komen. Het TwinCam 88 (1450cc) blok, met de balansassen, doet goed wat je van een modern blok mag verwachten. Trekkracht is ruim voldoende aanwezig, het blok is betrouwbaar, en makkelijk, en met behoud van garantie sneller te maken. Want een top van krap 170 km/u is voor een 1450 toch wel wat aan de magere kant, toch? Koppeling, versnellingsbak en riemaandrijving vergen weinig tot geen onderhoud, en doen hun werk in vergelijking met de oudere types veel beter. Het uiterlijk is mooi afgewerkt, veel chroom aan de voorkant, zwart blok, bak, en primair gedeelte, en goede kwaliteit spuitwerk. Het is een motor die veel mensen aanspreekt, en maar weinig minpunten heeft. Topsnelheid en voorrem zijn aan de matige kant, verder nix dan lof over de styling, afwerking, en technische specificaties. Een fiets die door de jaren heen geworden is tot een betrouwbare, goed rijdbare motor, met een uiterlijk waar je je zéker niet voor hoeft te schamen! Nog niet op een nieuw(er) type Softail gereden? Je zult verbaasd zijn over wegligging, power, en remmen. Alleen moet je zélf deze ervaring eens meemaken, ga eens bij je dealer kijken, rijden, en oordelen. Dan weet je pas ik bedoel.

Onno “Berserk” Wieringa
Rijfoto’s: Taz en Deb